همه گوشیهای هوشمند امروزی صفحهی نمایشگر لمسی بزرگی دارند، اما فنآوری این نمایشگرها با یکدیگر فرق میکند. در این مطلب انواع صفحهی نمایشگر گوشیهای هوشمند را معرفی میکنیم.
هنگام خرید یک گوشی جدید با رفتن به قسمت مشخصات فنی میتوانید بخش نمایشگر را پیدا کنید. در کنار مواردی مثل وضوح صفحه که روی کیفیت نمایش محتوا تاثیرگذارند، خود نوع نمایشگر نیز اهمیت بالایی دارد تاجاییکه از عوامل مهم تأثیرگذار روی قیمت گوشیها در بازار است.
نمایشگرها انواع گوناگونی دارند از جمله LCD و امولد؛ در برخی از آنها، موضوع کمی پیچیدهتر است چون از چندین فنآوری در یک نمایشگر استفاده میشود که نام مخصوص به خود را دارد. البته این نوع نمایشگرها در محصولات معدودی استفاده میشوند. حال انواع نمایشگرهای رایج در گوشیهای هوشمند را بررسی میکنیم.
نمایشگر LCD گوشیهای هوشمند
LCD به معنای نمایشگر کریستال مایع است. در این نمایشگر آرایهای از کریستالهای مایع وجود دارد که به وسیله یک نور پس زمینه روشن میشوند. هزینهی ساخت این نمایشگرها پایین است و به همین علت، در بسیاری از گوشیهای هوشمند و دستگاههای الکترونیکی دیگر از آنها استفاده میشود، هرچند این دستگاهها، امروزه به انواع پیشرفتهتر LCD مجهز شدهاند.
بهخاطر وجود نور پسزمینه نمایشگر گوشی هوشمند LCD زیر نور خورشید عملکرد مناسبی دارد، اما دقت رنگ آن نسبت به نمایشگرهای بدون نیاز به نور پسزمینه کمتر است.
نمایشگر IPS ،TFT و PLS
در گوشیهای هوشمند از این نمایشگرها نیز استفاده میشود. TFT یک نسخه پیشرفتهتر LCD است که از ماتریس فعال استفاده میکند. در این نمایشگر، هر پیکسل به یک ترانزیستور و خازن متصل شده است. هزینهی ساخت این نوع نمایشگر پایین بوده و کنتراست آن نسبت به نمایشگرهای LCD سنتی بالاتر است اما معمولا انرژی بیشتری مصرف میکند و زاویه دید محدودی دارد. در مجموع مشکلات TFT نسبت به LCD کمتر ارزیابی میشود.
IPS یکی از مشکلات دیگر LCD را برطرف کرده است. در این پنلها، کریستالهای مایع با نمایشگر همتراز هستند که زاویه دید را افزایش میدهد. این نمایشگر همچنین نسبت به پنلهای LCD رنگهای بهتری تولید میکند.
استاندارد PLS که توسط سامسونگ دیسپلی توسعه پیدا کرده است، خصوصیاتی مشابه IPS دارد. این نمایشگر گوشی هوشمند رنگهای باکیفیتی تولید میکند و زاویهی دید مناسبی دارد، اما کنتراست آن نسبت به نمایشگرهای OLED پایینتر است.
نمایشگر امولد و سوپر امولد در گوشیهای هوشمند
OLED یک ماده ارگانیک است که عبور جریان از آن نور ساطع میکند. این فناوری با نمایشگر LCD که نور پسزمینه دارد، متفاوت است. در چنین نمایشگرهایی پیکسلها خاموش هستند و فقط زمانی که جریان از آنها عبور کند، روشن میشوند. امولد و سوپر امولد نوعی از این فناوری هستند.
در این نمایشگرها مشکی عمیقتر و خالصتر به نمایش گذاشته میشود که علیرغم آن در رنگهای تیره و مشکی، انرژی کمتری مصرف میکنند. پنلهای امولد کنتراست و نرخ تازهسازی بالایی نیز دارند. در تصاویر رنگی و روشن، نمایشگرهای امولد از LCD انرژی بیشتری مصرف میکنند و هزینهی ساخت بالاتری نیز دارند. بهعلاوه زیر نور مستقیم خورشید شاید چندان روشن نباشند و دیدن محتوا برای کاربران سخت شود.
نمایشگر گوشی هوشمند امولد میتواند ضخامت کمتری نسبت به پنل LCD داشته باشد، چون لایه نور پسزمینه ندارد. همچنین میتوان آنها را به صورت منعطف نیز ساخت.
پنلهای سوپر امولد مثل IPS LCD نسخه پیشرفتهتر نمایشگرهای امولد هستند. این پنلهای پیشرفتهتر، در زیر نور مستقیم خورشید عملکرد بهتری دارند. سامسونگ در جدیدترین پرچمداران خود از نمایشگر Dynamic AMOLED استفاده کرده است که از کنتراست و محدودهی رنگی بالاتری پشتیبانی میکند و نور آبی در آن کمتر شده است.
نمایشگر گوشی هوشمند اپل: رتینا و سوپر رتینا XDR
اپل از این نامها برای نمایشگر گوشی هوشمند خود استفاده میکند. رتینا همان نمایشگر LCD با تراکم پیکسل مشخص است که در سالهای اخیر افزایش داشته است. تا قبل از معرفی آیفون X، اپل از نمایشگر LCD در آیفونها استفاده میکرد. با معرفی آیفون X، اپل آن را به نمایشگر OLED مجهز کرد که همان سوپر رتینا است. این نمایشگر کنتراست و دقت رنگ بالاتری نسبت به رتینا دارد.
اپل از نمایشگر سوپر رتینا XDR در آیفون ۱۱ پرو خود استفاده کرد. این پنل همچنین از نوع OLED است با مشخصات بهتری مثل کنتراست و سطح روشنایی بالاتر. اپل در نمایشگر تبلتهای آیپد پرو و آیپد ایر از عبارت Liquid Retina استفاده میکند که روشنایی و دقت رنگ بالایی دارند.