رفرش ریت نمایشگر یا همان نرخ تازه‌سازی طی سال‌های اخیر در نمایشگر گوشی‌های هوشمند مورد توجه زیادی قرار گرفته است. در این مطلب قصد داریم شما را با این فناوری آشنا کنیم.
گوشی‌های هوشمند ، چه با قیمت‌های متوسط و چه گران، به نمایشگر با نرخ تازه‌سازی بالا مجهز شده‌اند. اگر کاربری به دنبال خرید گوشی موبایل جدید باشد، احتمالا با چنین ویژگی مواجه شده است. این فناوری کیفیت تجربه‌ی کاربر را افزایش می‌دهد اما موجب بیشترشدن مصرف باتری نیز می‌شود. در این مطلب قصد داریم توضیحاتی درباره‌ی رفرش ریت نمایشگر گوشی بدهیم.
رفرش ریت نمایشگر گوشی چیست؟
نمایشگر استاتیک نیست و برای اینکه محتوا را نشان دهد، پیکسل‌ها به طور مداوم تغییر می‌کنند. اما این تغییرات اتفاقی نیست و پنل‌ها به‌صورت منظم به‌روزرسانی می‌شوند که به آن رفرش ریت یا نرخ تازه‌سازی گفته می‌شود.
رفرش ریت سرعت به‌روزرسانی نمایشگر را اندازه‌گیری می‌کند. به بیان دیگر، اینکه محتوا با چه سرعت و در چه بازه‌های زمانی تازه‌سازی می‌شود، رفرش ریت است. نرخ تازه‌سازی با هرتز اندازه‌گیری می‌شود و رفرش ریت تعداد دفعاتی است که نمایشگر در هر ثانیه کاملا تازه‌سازی می‌شود.
یک نمایشگر ۶۰ هرتزی در هر ثانیه ۶۰ بار تازه می‌شود. این موضوع برای نمایشگر ۹۰ هرتزی برابر با ۹۰ بار در ثانیه و برای نمایشگر ۱۲۰ هرتزی برابر با ۱۲۰ بار در ثانیه است. بنابراین یک نمایشگر ۱۲۰ هرتزی در مقایسه با پنل ۶۰ هرتزی تا دو برابر سریعتر و در مقایسه با صفحه نمایش ۳۰ هرتزی تا ۴ برابر سریعتر است.
در به‌روزرسانی‌های سریعتر چون پیکسل‌ها مدام تازه‌سازی می‌شوند تاخیر حرکت در نمایشگر کاهش می‌یابد. به‌طور مثال ۱۶.۶ ثانیه طول می‌کشد تا یک نمایشگر ۶۰ هرتزی کاملا تازه‌سازی شود. این زمان برای نمایشگر ۹۰ و ۱۲۰ هرتزی به ترتیب برابر با ۱۱.۱ و ۸.۳ ثانیه است. رفرش ریت تنها عاملی نیست که در زمان تاخیر نمایشگر تاثیر دارد اما از مهمترین‌هاست.
کل صفحه‌ی نمایشگر گوشی شما همزمان و به یکباره تازه‌سازی نمی‌شود. هر ردیف افقی پیکسل رفرش می‌شود تا کل نمایشگر به تازه‌سازی برسد. نمایشگر گوشی‌ها به صورت پیوسته به‌روزرسانی و تازه‌سازی می‌شوند اما مدتی طول می‌کشد تا یک تازه‌سازی کامل انجام شود.
در کنار نرخ تازه‌سازی، نرخ نمونه‌برداری لمسی نیز وجود دارد که اگرچه با هرتز اندازه‌گیری می‌شود، اما با رفرش ریت متفاوت است. نرخ نمونه‌برداری لمسی به معنای آن است که نمایشگر لمسی هر ثانیه چندبار به دنبال ورودی از انگشت کاربر است. با افزایش نرخ نمونه‌برداری لمسی، لگ میان ورودی یعنی لمس و اقدام از طرف نمایشگر کمتر می‌شود که در بازی‌های سریع اهمیت بالایی دارد.
نمایشگر ۶۰، ۹۰ و ۱۲۰ هرتزی گوشی هوشمند
رفرش ریت بالای نمایشگر باعث حرکت روان‌تر محتوا می‌شود. رابط کاربری اپلیکیشن‌ها مثل شبکه‌های اجتماعی در نرخ تازه‌سازی بالا روان به نظر می‌آید. در کارهای روزانه رفرش ریت بالا چندان تاثیری بر روی تجربه‌ی کاربری ندارد. اما هنگام مشاهده‌ی ویدیو یا اجرای بازی‌هاست که تفاوت‌ها خود را نشان می‌دهند.
باوجودی‌که رفرش ریت بالا برای ویدیوها می‌تواند حس بهتری به کاربر منتقل کند، بسیاری از فیلم‌ها با استاندارد ۲۴ فریم بر ثانیه یا ۲۴ هرتز ساخته می‌شوند. در این مواقع نمایشگر باید با فریم ریت فیلم در حال پخش سازگاری داشته باشد. نمایشگرهای ۱۲۰ هرتز می‌توانند محتوا را به صورت ۶۰، ۳۰، ۲۴ هرتز و حتی پایین‌تر پخش کنند.
رفرش ریت بالا در هنگام اجرای بازی‌ها می‌تواند تجربه‌ی کاملا متفاوتی برای کاربر داشته باشد. با این ویژگی تاخیر بصری کمتر و اجرای بازی روان‌تر است. گیمرهای کامپیوتر معمولا نمایشگرهای ۱۲۰ و حتی ۱۴۴ هرتزی را ترجیح می‌دهند. اجرای بازی‌ها در فریم‌ریت بالا به پردازنده‌ی قدرتمندی نیاز دارد تا فریم‌ریت بتواند با رفرش ریت بالای نمایشگر هماهنگ باشد.
رفرش ریت بالا همچنین بر روی مصرف انرژی تاثیر منفی دارد. در گوشی‌های پرچمدار زمانی که رفرش ریت افزایش پیدا کند، مصرف انرژی نیز بیشتر می‌شود. به‌همین دلیل شرکت‌ها از نمایشگر با نرخ تازه‌سازی متغیر در گوشی‌های جدیدتر استفاده می‌کنند تا مصرف انرژی کمتر شود اما همچنان از نمایشگرهای ۶۰ هرتزی انرژی بیشتری مصرف می‌کنند.
شرکت‌ها برای کاهش مصرف انرژی از فناوری‌های جدیدتری مثل LTPO استفاده می‌کنند تا با وجود افزایش رفرش ریت نمایشگر، مصرف انرژی چندان افزایش پیدا نکند و با هم متناسب باشند.
هم اکنون بسیاری از گوشی‌های رده بالا و میان رده رفرش ریت بالا دارند که در آن‌ها می‌توانید عملکرد روان‌تر نمایشگر را تجربه کنید.
